شاید منتقد...

سکوت

سکوت

شاید منتقد...

- کیان زندی:

+ نقد به مانند عکس است. و منتقد، عکاس

+ در عکاسی، تفاوتی نمیکند که سوژه دلنشین است یا عذاب آور، عکاس باید به درستی بتواند عکسی قابل تحمل برای مخاطب خود ثبت کند. که در نتیجه حس او را تحریک کرده و قاب لحظه را ماندگار کند.

+ نقد فیلم نیز باعث میشود آن فیلم در تاریخ ثبت شود و یا کنار زده شود. پس هر قابی(فیلم) لایق نقد نیست.

+ نقد نادرست، اگر مثبت باشد و یا منفی، به مانند عکسی بدون رعایت اصول عکاسی است که هم سوژه و هم عکاسش را قربانی میکند.

+ یک شات صحیح نقد، یک شات ماندگار زیستی است. در موازات یک سوژه عکاس که این نقش را ایفا می‌کند.

+ عکاس دید(فرم-زیست) منحصر به فرد خود را دارا است. منتقد نیز می‌بایست دید(قلم-لحن) خود را دارا باشد و قلابی نباشد.

+ عکس وظیفه دارد رازی داخل سوژه بیان کند.

+ عکس و نقد، هر دو پدیده‌ای دست دو هستند که وجودشان وابسته به امری دسته اول است.
اما با این وجود، توانائی آن را دارند که امر دست اول را به ثبت کرده و تاثیرگذاری آنها را افزایش یا کاهش دهند.
پس در واقع امر دسته اول نیازمند اینگونه ثبت شدگی در زمان است.

پیوندها

نقد فیلم ایده اصلی

شنبه, ۲۰ بهمن ۱۳۹۷، ۰۱:۰۵ ق.ظ


به نام خالق اسکورسیزی

ایده ی اصلی فیلم بدی نیست، اما ضعف هایش باعث میشود ارزشش را پابین بیاورد.

داستان در مورد مردی تاجر(بهرام رادان)است که به خاطر یک سری مشکلات با زن سابقش(مریلا زارعی) قصد دارد شرکتش را در یک مزایده ی تجاری اول کند.

 

مشکل از جایی شروع میشود که فیلمنامه به هیچ وجه به شخصیت ها نپرداخته، یعنی بهرام رادان که باید در فیلم فردی باهوش باشد، به هیچ وجه نمیتواند این هوش را نشان دهد و فقط در جملات رهایش میکند.

مریلا زارعی بازی به اندازه و مناسبی دارد، نگاه هایش درست است و حس را نشان میدهد.

دیگر بازیگران که مهره های بازی هستند که تیپ خودشان را هم نمیسازند.

در این بین کارگردانی بد نیست اما باز هم کارگردان نما نمیشناسد و حرکات دوربینش به شدت چشم را میزند.

تدوین اما هوشمندانه است.

شاید در ابتدا شیوه ی تدوینش عذاب دهنده باشد، اما با فیلمنامه پیش میرود و دلیل ایتگونه تدوین را توضیح میدهد.

 

 داستان "چ" را قابل حدس میکند و کمی مخاطب را دنبال چگونگی اش میکشاند که در این مورد بد نیست.

مشکل نوع روایت این چگونگی است، جایی که تکرار هایی را باز نشان میدهد و کمی مخاطب را سردرگم میکند.

3 بخش داستان موازی پیش نمیروند و خطاهایی در دیالوگ ها و حرکات بازیگر ها به شدت واضح است.

دیدگاه ها که تغییر می یابد، میتوان منتظر این ناهماهنگی شد.

 

نقدی که دارد به داخل ایران مربوط نمیشود، اما ناخواسته تیکه اش را به ایرلن هم می اندازد و با شعار های ماندگار بهرام رادان آن ها را بازگو میکند.

 

در نهایت چگونی درسدی میتوان در این فیلم یافت، اما زمان زیاد فیلم کمی خسته کننده و دلگیر میشود.

منتقد: کیان زندی
نمره ارزیابی: 0/10

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی